Paasmaandag 22-04-2019.
7:00… pff al wakker, hele week al bezig om alles te verzamelen voor mijn eerste duik sinds 6?, 7?, 8? Jaar? En daarvoor al, weer lid van Nekton na 13 jaar, nieuw pak kopen, elke donderdag in het zwembad, flessen gekeurd, automaten nagekeken, batterijtjes in de computers en lampen nagekeken…
Maar vandaag is de dag dat je wist die zou komen, de Paasduik in het Twiske! Nu is het Twiske niet mijn meest favoriete plek, want het is toch redelijk troebel, maar toch, je ziet er best wel vaak Snoek en Snoekbaars. Doel van deze duik was om 20 paaseieren te vinden met een letter of een spatie er op en daar dan een woordcombinatie van te maken.
Eigenlijk had ik er wel de zenuwen van… Kon ik het nog wel? Het is toch een tijd geleden… Zou mijn nieuwe pak wel warm genoeg zijn? Ben ik mijn buddy niet tot last? Dat soort zaken. Maar goed, kwart over 9 waren we dan toch bij het Twiske. Niek kwam er ook al aan met het hele gezin en even later de rest van het groepje. Rob en familie, Robèr, Martin en Menno. Mario als duikleider.
Zoals van ouds ging het eigenlijk. Los georganiseerd, maar alles geregeld, Mario praat ons bij over het duikgebied, waar de eieren ongeveer moesten liggen, waar het zicht goed was en waar minder. Buddy-indeling was: Rob-Robèr, Menno-Martin en Ik dook met Niek. En toen kwam het sein, KLEDEN!
Ik heb dan alles op volgorde in mijn tonnetje zitten, dus dat ging soepel, alleen die handschoenen! Pfff die waren zo krap geworden dat ik ze haast niet aankreeg… Nou ja, we zien wel. Bij het strandje er in, groepsfoto! en ploep,….. weg waren we.
Inderdaad, het zicht was redelijk erwtensoep tot 6 meter, een metertje zicht was al veel. Maar daar onder was het eigenlijk prima, het is wel zo dat er wel heeeel veel duikobjecten liggen hier zeg! Niek en ik gingen elk bootje, kabelrol, Citroën Berlingo, zeiljacht, ponton en rechtopstaand bootje helemaal af omdat Mario had gezegd dat ze de eieren ook best goed in objecten hadden verstopt. En niks vinden hè? We zijn op plekken geweest waar ze wel eieren hadden liggen, maar wij hebben ze nooit gezien..
Gelukkig zagen we wel een paar mooie snoekjes, dus dat compenseerde het verhaal. En het viel me enorm mee hoe lekker het eigenlijk ging. Die ouwe Keesie-lamp doet het prima! Het enige waar ik last van kreeg na een half uur waren koude handen… maar ja, wat wil je met die ouwe handschoenen? Kon aan het eind van de duik de lamp haast niet meer vasthouden... Na 35 minuten gingen we even een draai om elkaar maken, en kwamen terecht in een zelfopgewekte stofwolk.. Poefffffffff, maar toen zag ik ineens een dikke vette snoekbaars! Whieieieie, ik had even helemaal geen oog voor het stof en Niek (sooooryyyyyy!).. Maar goed het beest zwom weg van ons dus toen waren we weer de rust zelf en op elkaar afgestemd.
Via een vlakte bedekt met dakpannen en betonnen plantenbakelementen kwamen we zo langzamerhand weer terug bij het strandje. Niek is wel een goeie hoor met zijn kompas.. Ik zelf ben meer van het oriënteren op diepte en topografie. In het Twiske werkt dat wat minder omdat het zicht niet overal even goed is.. En dan is kompas toch wel handig. Max. diepte 12 meter, duikduur 41 minuten.
Ik hoorde geluiden vanuit andere verenigingen dat ze het Twiske maar niks vonden, veel te troebel en het was koud en naar, en het hoefde allemaal niet meer, en dat ze er na 10 minuten al weer uit kwamen… Maar wij hebben met zijn zessen weer een hartstikke leuke duik gehad.
Daarna was het koffie, paasbrood en echte erwtensoep (niet die van de 6 meterlijn)! Ik schaamde me achteraf een beetje dat ik er zelf niet aan had gedacht iets mee te nemen… En toen moesten we de woordcombinatie raden van de gevonden eitjes! Want Rob en Robèr hadden wel 6 eieren en Menno en Martin wel 4… Stonden wij mooi te kijken met 0. Een heel gedoe, maar uiteindelijk riep Yvonne (mijn vrouw) dat het Go diving with easter moest wezen, en dat was het.
Het weer was fantastisch, de gezinnen van Rob en Niek amuseerden zich opperbest, er werd gevoetbald en gekletst. Marco, die nu in de opleiding zit, kwam ook even langs op de motor om te zien hoe dat nu zo gaat met een clubduik.. helemaal tof. De enthousiaste verhalen van hoe Rob al zag dat Menno naar de containers ging, dus dat hij en Robèr maar meteen naar het scheepswrakje gingen.. Het groepsgevoel zat er goed in.
Rik
